قرارداد گلداسمیت قراردادی است که در دورهٔقاجاریان منعقد شده و به موجب آن، بخش بزرگی از بلوچستان ایران به انگلستان واگذار شده و مدت‌ها تحت‌عنوان بلوچستان انگلیس شناخته می‌شده‌است. انگلیسی‌ها پس از شکست ناپلئون بناپارت در مقابل روسیه که به احتمال حملهٔ فرانسهبه هند پایان می‌داد، درصدد برآمدند تا با جداکردن بخش‌هایی از شرق ایران و ایجاد منطقهٔ حایل، از حملهٔ احتمالی روسیه به هند نیز در امان باشند.[۱]
انگلیس پس از جداسازی افغانستان از ایران، طبقمعاهدهٔ پاریس که در سال ۱۸۷۵ به امضای طرفین رسید، گلداسمیت را مأمور تعیین مرزهای بلوچستان کرد. گلداسمیت نیز مرزهای ایران و پاکستان را ازخلیج گواتر تا کوهک معین کرده و برای تصویب نهایی به ناصرالدین‌شاه تسلیم داشت. در سال ۱۸۷۲ نیز منطقهٔ سیستان به دو قسمت اصلی و خارجی تقسیم شد. سیستان اصلی که مناطق غربی هیرمنداز نیزار تا ملک‌سیاه‌کوه را شامل می‌شد به ایران و سیستان خارجی که مناطق شرقی هیرمند را تشکیل می‌داد به افغانستان واگذار شد.[۱]
منبع:
1.قرارداد مرزی گلداسمیت و اثار سیاسی-امنیتی ان-اب های از دست رفته) روزنامهٔ اطلاعات.
