بلوچ نیوز

۲ مطلب با موضوع «ایران بعد از اسلام :: صفویه» ثبت شده است

در مورد شکنجه های وحشیانه در دوران صفویه چه می دانید؟



شکنجه در دوران صفویان, انواع شکنجه در دوران صفویه,شاه عباس صفوی

دوره صفویه از مهم‌ترین دوران تاریخی ایران به شمار می‌آید

 

شکنجه های وحشیانه در عصر صفوی

در دورهٔ صفویه شکنجه‌هایی اعمال می‌شده که بسیاری از آنها حتی در مقیاس زمان خود دهشتناک بوده‌است. شکنجه‌های دوران صفوی شامل انواع متفاوتی بود. تاریخ‌نگاران به دسته‌ای از خادمان شاهان صفوی اشاره می‌کنند که مجرمان را زنده‌زنده می‌خوردند.

حکومت صفویه

صفویان دودمانی ایرانی و شیعه بودند که در سال‌های ۸۸۰ تا ۱۱۰۱ هجری خورشیدی (برابر ۱۱۳۵–۹۰۷ قمری و ۱۷۲۲–۱۵۰۱ میلادی) بر ایران فرمانروایی کردند. بنیانگذار دودمان پادشاهی صفوی، شاه اسماعیل یکم است که در سال ۸۸۰ خورشیدی در تبریز تاجگذاری کرد و آخرین پادشاه صفوی، شاه سلطان حسین است که در سال ۱۱۰۱ خورشیدی از افغان‌ها شکست خورد و سلسلهٔ صفویان برافتاد.

هوشنگ ناروئی

شاهی که در نوجوانی تاج گذاری کرد!


زندگینامه شاه عباس,دوران حکومت شاه عباس,اقدامات شاه عباس

شاه عباس از نام‌دارترین پادشاهان دورهٔ صفویه است

 

حکومت شاه عباس بر ایران
زاده : 1 رمضان 978 هجری قمری؛ برابر با 1571 میلادی
 زادگاه : هرات
تاج گذاری : 989 هجری قمری
مکان تاج گذاری : شهر هرات در ایالت خراسان (اکنون در افغانستان)
درگذشت : 24 جمادی‌الاول سال 1038 هجری قمری؛ برابر با 1629 میلادی
مکان درگذشت : اشرف (بهشهر کنونی در استان مازندران)

جانشین : شاه صفی (سام میرزا پسر صفی میرزا)

 

آنچه پیترو دلاواله (جهانگردی ایتالیایی که پنج سال در ایران به سر برده و با شاه عباس مصاحب بوده است.)

درباره این پادشاه می نویسد: 
«...شاه عباس تنها بر ملت خود حکومت نمی کند. بلکه برای مردم ایران به منزله سرپرست و پدری مهربان است. نه تنها به رعایای خود زمین و احشام می بخشد؛ بلکه به هرکه نیازمند باشد پول کافی می دهد .... غلامان و خدمتگزارن خود را از خزانه خویش زن می دهد و به آموختن هنری که زندگانی ایشان را به کار آید تشویق می کند. به گمان من هیچ پدر خانواده ای به مهربانی این پادشاه که چندین میلیون نفوس را اداره می کند ؛ در عالم نیست. البته رفتار ملاطفت آمیز او با رعایای عیسویش برای دین ما عیسویان مفید نیست؛ زیرا بسیاری از عیسویان فریفته مهربانی و نیک رفتاری ظاهری (!!) او می شوند و مذهب خود را به پول می فروشند...»

 

هوشنگ ناروئی